jueves, 18 de agosto de 2011

Europeo 2011. España, optimismo comedido y algunas preguntas.

¡Somos la leche!.

No encuentro otra forma mejor para comenzar la entrada.
Hemos ganado tres pachangas infumables, tres partidos que simplemente son de preparación y ante rivales temibles y peligrosísimos. Una Francia cargada de músculo y NBA´s que no enseñó nada. Una Lituania apática, en pleno bolo veraniego y que nada tiene que ver con la que jugará el Europeo como local. Y la todopoderosa Bulgaria de H. Stoichkov. Casi ná.

Comprendo y acepto que hay que vender ilusión, confianza, optimismo…, pero igual nos pasamos un poquito con tanta euforia.
Prensa, televisión, redes sociales, cualquier medio es bueno para enfatizar y alabar a la selección.
Una selección, que no es que sea buena, sino que es buenísima, con un potencial, calidad y talento enorme y que a buen seguro es la máxima favorita al Oro, el rival a batir y con la que nadie quiere enfrentarse.
Pero, como la felicidad nunca es completa en casa del pobre, hay unas cuantas cuestiones que me inquietan y creo que puede ser interesante comentarlas.

- Primera. ¿Por qué siempre jugamos la fase de preparación como local?. La verdad es que no lo entiendo.
En Lituania seremos el rival a batir, los máximos favoritos a la victoria final, y eso en líneas generales, siempre suele decantar el favoritismo del público a favor del contrario.
¿No sería mejor terminar la preparación fuera de nuestro territorio?. ¿Tan importante es el recaudo para las arcas de FEB?. ¿No sería mejor preparar al equipo para ambientes adversos e incluso hostiles?. ¿Por qué nunca salimos del territorio patrio?. ¿Hay que devolver favores a diferentes federaciones?.
Demasiadas preguntas.
Espero y deseo no acordarme de ellas durante el Europeo, por ejemplo, en un hipotético partido de cruces y con 10.000 gargantas gritando en contra e increpando.
¿Nadie de los que decide en estos temas se acuerda del ambiente contra Serbia en el pasado Mundial?

- Segunda. El dichoso último descarte. ¿Es necesario alargar tanto la decisión?.
En un principio parecía que solo eran dos los nombres que lucharían por el ser o no ser. Posteriormente se ha sumado alguno más y ahora, a excepción de los NBA y Navarro, todos parecen tener alguna posibilidad de descarte.
¿Es bueno para el grupo esta incertidumbre?. Pues seguramente no, ya que tanto directa como indirectamente puede afectar a la moral y rendimiento de alguno de los jugadores. Es más, por lo visto en estos amistosos, parece que la decisión está tomada y solo es cuestión de elegir el momento idóneo y preciso para anunciarlo.

- Y tercera (lo mejor para el final). ¿Es esta la mejor selección posible?.
Si atendemos a lo escrito, leído y comentado últimamente, no hay ninguna duda de ello. Incluso estos días es frecuente leer en determinados medios, que esta es la mejor selección de la historia. ¡Toma ya!.
¿Optimismo desbordado?, o ¿fanatismo encubierto?. ¿Es mejor esta selección que la de Japón´06 o Pekín´08?.
Esta selección impresiona, está repleta de talento y virtudes, pero también tiene carencias y algunos defectos, no lo olvidemos.

La posición de base está sobradamente cubierta. Mucho, bueno y lo más importante, diferente y complementario.
J.M Calderón es el titular indiscutible. V. Sada se adapta a cualquier rol y función independientemente de los minutos que juegue. Y Ricky aporta ese juego diferente y mágico que ensalzan algunos.
Dirección, temple, talento, creatividad, aptitud, liderazgo, fantasía, etc.

En el perímetro, sobrados también. Navarro y Rudy como titulares, y después, más, mucho más. Llull, S. Emeterio, C. Suárez y V. Claver.
Potencia, tiro, efectividad, rebote, defensa, polivalencia, desparpajo, juventud, experiencia, etc.

¿Y qué decir del juego interior?. Los hermanos Gasol, Ibaka y F. Reyes. Jugadores importantes, acostumbrados a competir al más alto nivel y que nunca rehúyen la responsabilidad.
Altura, kilos, intensidad, intimidación, defensa, lucha, músculo, puntos, rebotes, etc.
Todo junto, ¡impresionante!.

Pero no, lo siento. No todo es tan bonito ni tan fácil. Como he dicho antes, esta selección también tiene carencias, algún defecto y varias cuestiones por resolver.

Las primeras cuestiones afectan directamente a Ricky. ¿Aceptará de buen grado el papel de “segundón”?. ¿Dispondrá de todos los minutos que la relación juego-alabanzas le confieren?. ¿Cómo se tomará “su” entorno esta situación?. ¿Está preparado el nuevo Wolve para esto?... . Muchas preguntas, complicadas y difíciles de contestar.

Tampoco el perímetro se libra de algunas dudas. Partiendo de la base de que Navarro y Rudy son intocables e inamovibles, ahí quedan unas cuantas cuestiones más.
En la posición de escolta. ¿Qué papel desempeñará Llull?, ¿el de reserva de Navarro y primera alternativa?, o por el contrario, ¿solamente el de desatascador y “microondas”?.
Y San Emeterio, ¿Será solamente el reserva de Rudy?, ¿o será el jugador importante del Baskonia?. ¿Se confía en él como tirador?, ¿es un tirador fiable, o se descartó a R. Martínez demasiado pronto?.
Pero es en la posición de alero donde el problema se agrava. Si como parece, es C. Suárez el último descartado, ¿Quién jugara de tres?, ¿siempre Rudy?, ¿San Emeterio?, ¿V. Claver?. Está claro que los tres pueden jugar ahí, pero ninguno tiene las características, condiciones físicas y facultades de C. Suárez para ese puesto y por tanto, siempre partiríamos con desventaja ante rivales con treses físicos y poderosos.
Sobre V. Claver también habría mucho que comentar. Qué V. Claver veremos, ¿El que sorprendió con Pesic, o “la eterna promesa” que nunca termina de explotar?. ¿De verdad se confía en él como “cuatro abierto”, o no había nadie más?. ¿Está preparado anímicamente el jugador para pegarse, literalmente, con los mejores cuatros de Europa?.
Demasiadas preguntas y una gran mayoría afectan a posiciones tan delicadas e importantes en el basket actual como son la de alero grande y “cuatro abierto”.

Curiosamente las dos posiciones que ocupaban en el pasado A. Mumbrú y J. Garbajosa. Dos jugadores que avisaron de su renuncia con tiempo y se ha tenido todo un año para encontrarles o buscarles sustitutos de garantía.
Incomprensiblemente, para la posición de alero, se duda de C. Suárez y en la de ala-pivot, ni se ha contado con P. Aguilar. ¿Ha sido la temporada de V. Claver mejor que la de P. Aguilar?. A diferencia de P. Aguilar, ¿es V. Claver un cuatro de garantías? y ¿Cuál de los dos juega regularmente en esa posición?.
Dos jugadores que por edad y características parecían abocados a ser los relevos naturales de estos dos y que por lo que sea, no terminan de convencer.

Tampoco el juego interior se libra de las pertinentes dudas.
Todos los pivot son jugadores interiores puros, ninguno se siente cómodo lejos del aro y su hábitat natural es la zona.
¿Son Marc e Ibaka los complementos ideales para Pau?, ¿Se siente Pau cómodo jugando con ellos?, ¿tiene suficiente espacio?. ¿Le veremos jugar abierto más que de costumbre?, ¿Quiere de verdad él jugar abierto?... .
Sobre M. Gasol, solo una duda. ¿Qué M. Gasol veremos?, ¿el interior que domina en la NBA o el pivot apático y blando de los últimos compromisos internacionales?. Dependiendo de esta respuesta, se puede ver una selección u otra.
F. Reyes, en un principio parece destinado a un papel más secundario, pues por lo visto, su rol será el de cuarto pivot. Partiendo de esto y analizando su temporada, ¿se merece estar en la selección?, ¿está por méritos o por galones?. ¿No hubiese sido mejor apostar por X. Rey?.
Incluso sobre Ibaka se me plantean algunas dudas. Es el jugador más físico del equipo, una fuerza de la naturaleza y todo un muro en defensa. Un cuatro clásico y exponente de ese baloncesto que parece olvidado, donde los pivots eran imparables de espaldas e intimidaban un mundo de cara. Pero viendo las características de los Gasol y analizando su juego y radio de acción, yo me pregunto, ¿no hubiese interesado más convocar a N. Mirotic?. Ya sé que dudar de todo un NBA como Ibaka puede sonar a tontería, pero me reafirmo en lo dicho y creo que las cualidades y características de N. Mirotic se adaptarían mejor al juego de los Gasol, principalmente al de Pau. Y que quede claro que Ibaka siempre jugaría en mí equipo.

Resumiendo.
Se que todo esto puede parecer muy pesimista por mí parte y que denota una falta de confianza en la selección, pero nada más lejos de la realidad. Estoy convencido al cien por cien de nuestras posibilidades, de que somos una de las máximas favoritas (por no decir la máxima) al triunfo final y que mucho se tendrían que torcer y complicar las cosas para no lograr el objetivo mínimo.
Mi confianza en esta selección es total, vaya quien vaya, juegue quien juegue y la dirija quien la dirija (de S. Scariolo ya comentaremos algo otro día). La intención era simplemente poner de manifiesto algunas dudas y situaciones que creo podrían tener mejor resolución.
Por cierto, el resto de selecciones también tienen carencias, limitaciones y debilidades, incluso más que la nuestra y seguramente también generan muchísimas dudas entre sus seguidores y aficionados.

LaFura37@hotmail.com
@LaFura37


10 comentarios:

  1. El tema de los amistosos coincides de pleno con el compañero @Antonio Villalba que escribio esta entrada, publicidad gratis

    http://elblogdejordanypippen.blogspot.com/2011/07/eurobasket-2011-nunca-una-medalla-de.html

    En cuanto al descarte, veo a muchos jugadores acongojados por el tema y muy muy agarrotados a la hora de jugar. No está beneficiando sin duda alargar el tema. Contra antes se diga mejor que mejor para todo el mundo.
    No veo sentido llevar a Claver para jugar de 4, cuando es una posición en la que no se siente agusto. Si fuera a jugar de 3 si.

    me gustan mucho estas preguntas que has realizado sobre Ricky
    ¿Aceptará de buen grado el papel de “segundón”?. ¿Dispondrá de todos los minutos que la relación juego-alabanzas le confieren?. ¿Cómo se tomará “su” entorno esta situación?. ¿Está preparado el nuevo Wolve para esto?
    Seguramente no aceptará el papel de segundon, la disposición de minutos será impuesta por Saez y el palmero Scariolo tragará, su entorno ve que tiene a la gallina de los huevos de oro y se lo tomará mal hay que seguir vendiendo la burra. Preparado? no creo

    El resto de la preguntas, puede que haya una bomba de relojería en el vestuario que explote si empezamos mal. Muchos egos sueltos y muchos roles sin definir claramente

    Aguilar no tiene la prensa de Claver. Aunque tampoco creo la temporada de Aguilar haya sido para tirar cohetes, al final de temporada parece que se entono un poco.

    Marc Gasol cada vez que lo veo en la selección me decepciona, el Mundial que realizó fue de traca... era para haberselo hecho mirar 1000 veces!!!

    Debate Mirotic & Ibaka, los dos. Pero solo puede quedar uno, así que a dia de hoy Ibaka y en la proxima convocatoria y futuro Mirotic (este verano era mejor no cargarlo de tanta responsabilidad).

    Scariolo como bien dices merecería una entrada aparte

    Un saludo!!!

    ResponderEliminar
  2. De moment avui ja t'estan donant la raó, amb el resultat al descans molt desigualat. Mai entendre perquè la federació fa aquest tipus de preparació.

    El partit contra Bulgària va ser una vergonya

    ResponderEliminar
  3. Hola Gotham.

    Solo son sensaciones, pero ya son demasiadas fases de preparación con la misma monserga.
    Lituania es la misma hoy que fue anteayer, con solo una pequeña diferencia, ¡hoy jugaba de local!. ¿Resultado?, victoria lituana y con baño incluido.
    Todas las selecciones importantes intentan jugar algún “torneo” como visitantes, pero nosotros. ¡Para qué coño tenemos que jugar como visitantes si somos la ÑBA!.
    No llego a comprenderlo la verdad.

    Per cert, estic de les sigles ÑBA fins als pebrots.

    ResponderEliminar
  4. Saludos Jordan&Pippen.

    Tengo ganas de ver como se comportará Ricky en el Europeo, tanto en lo personal como en lo deportivo.

    Entre V. Claver y P. Aguilar, para jugar de 4 lo tengo claro, mejor, clarísimo.

    En el debate Ibaka-Mirotic, la condición NBA del primero ha servido para que este debate no se haya producido. Personalmente no tengo tan clara cuál sería mi elección, pero te dejo esta pregunta que seguramente puede servir de respuesta.
    ¿Quién le proporcionaría mejor a P. Gasol ese espacio tan necesario que necesita en la zona para rendir al 110%?. O dicho de otra forma, ¿Quién se asemeja más a J. Garbajosa?.

    ResponderEliminar
  5. Pues por eso decia yo lo de Mirotic, pero este verano como dije era mejor que no fuera para no presionarlo demasiado. Ya sabemos como se las gastan algunos y a la más minima que lo hiciera solo regular le iban a cargar mucha presion

    ResponderEliminar
  6. Sobre jugar en casa:Es la FEB,qué esperas?Que no aproveche este momento en el que puede sacar tajada?Sería de ilusos pensar que no actúan en su propio beneficio.Sólo recordar el Eurobasket 07,en el que puso los palcos a pie de pista en el Palacio en prejuicio de tener una caldera sólo por ganar más pelas.
    Tema descarte:Es verdad que está siendo perjudicial no decirlo antes.Pero aquí el carácter de los jugadores queda un poco en entredicho en mi opinión.Y si no das la talla ahora, va a ser difícil darla después.Y para mi por cierto,viendo los amistosos incluido el de ayer,tiene que estar ente San Eme y Claver claramente.Claver no va a jugar nada de nada de 4 y de 3 va a llevar a otros.Y San Eme no está haciendo nada de nada,y aquí hay que hacer lo que se pueda cuando estés en el campo.No vale eso de que no es el de Baskonia porque tal porque Pascual.Aquí hay roles y si no se adapta pues puerta.
    El mejor equipo:Sólo un apunte.Reyes,que para mi no ha hecho nada destacable en el Madrid,siempre aporta en la selección,aunque sea mala hostia y pelotas(perdón por el vocabulario).P.Aguilar le veo un yogurín tipo Claver,a parte de que precisamente esta temporada ha estado bastante discreto.Y Xavi Rey se ha beneficiado de la temporada de un tal Carroll porque si no, hubiese pasado totalmente desapercibido.
    Y "muñequita de seda" Mirotic,(como le bautizó Carlos Sánchez Blas en Onda Madrid) a mi me parece bien que este año,con el temporadón de Ibaka se haya elegido a este que a Mirotic.No vayamos a meterle ya tanta presión al chaval que ya tiene suficiente con el Madrid.A parte de que viendo lo que ha hecho el pequeño de los Gasol desde que es importante con España(pufo tras pufo)necesitamos alguien que intimide en defensa.
    Resumiendo esta parrafada:
    FEB lo$ conocemo$ todo$.
    La culpa es de Scariolo y de la falta de carácter de algunos seleccionables.
    Yo no voy a juzgarles hasta que termine el campeonato.Se lo merecen por todo lo bueno que han hecho en los últimos años
    Hasta las narices por no decir otra cosa de lo de la ÑBA.Son la Selección española de baloncesto,joder yaa.

    ResponderEliminar
  7. Hola JordanyPippen.

    No creo que sea pronto para Mirotic. Incluso cuando antes se le quite el envoltorio al regalo, mejor. Sería importante ver y descubrir cual es su verdadero potencial, tanto en lo deportivo como en lo anímico.
    Por cierto, no sería cargarle de demasiada responsabilidad, pues en un equipo que juegan Calderón, Navarro, Rudy y P. Gasol, la responsabilidad corre a cargo de estos.

    ResponderEliminar
  8. Saludos Cik (perdona por el retraso).

    Lo de la FEB es de juzgado de guardia. Estos personajes solo se mueven por la pasta y la selección, da la impresión, que les importa un carajo.

    El tema del último descarte empieza a cansar y sinceramente, creo que cuanto antes se resuelva y se haga público, mejor.

    Creo que lo de Ibaka-Mirotic si daría para un debate. Incluso creo que de no tener Ibaka esa aura NBA, lo hubiese habido.

    De S. Scariolo, creo que también habría mucho que comentar, pero no me parece el momento propicio. Te remito a la siguiente entrada del Blog.
    http://distrito-21.blogspot.com/2010/09/espana-mundobasket-2010-la-pasion-turca_15.html

    Y sobre las siglas ÑBA, creo que opinamos lo mismo.

    Buenos días.

    ResponderEliminar
  9. Pues qué más se puede decir que no se haya dicho. De todos modos creo que esta pretemporada debe juzgarse como lo que es, es decir, una gira con entrenamientos con público. Los jugadores se encuentran cargados muscularmente y los entrenadores se guardan cartas en cuanto a sistemas por lo que creo que sólo sirven para que nos divirtamos un rato debatiendo haciendo más llevadera la espera.

    ResponderEliminar
  10. Buenos días Juan José.

    Está claro que solo son partidos de preparación (con lo que eso conlleva), pero siempre es lo mismo. Jugar en casa, prácticamente siempre los mismos rivales (Lituania y Eslovenia parecen fijos), juego ramplón y aburrido, etc.
    ¿Por qué no salir de nuestras fronteras, ¿Por qué no disputar alguno de esos torneos amistosos que se juegan por ahí?. En definitiva, amistosos si, pero con competividad.

    Por cierto, ¿Cuánto debe recaudar la FEB con estas pachangas?.

    Un saludo.

    ResponderEliminar